Complex project Noord-Zuidverbinding Limburg

De Limburgse Noord-Zuidverbinding (N74) kampt ter hoogte van Houthalen-Helchteren met een verkeers- en leefbaarheidsproblematiek waarvoor al meer dan 40 jaar naar een oplossing wordt gezocht. Nadat de Raad van State in 2013 en in 2017 reeds twee in functie van de Noord-Zuidverbinding opgestelde RUP’s heeft vernietigd, heeft de Vlaamse Regering op 16 maart 2018 beslist om het planningsproces te laten verlopen volgens het decreet complexe projecten. Bij de start van de onderzoeksfase werd een alternatievenonderzoeksnota (AON) opgesteld, die nu voor advies wordt voorgelegd aan de Minaraad. In de AON worden zeven alternatieven beschreven voor het realiseren van de missing link ter hoogte van Houthalen-Helchteren: drie doortochttracés, waarbij de N74 door de dorpskernen van Houthalen en Helchteren loopt, en vier omleidingstracés, waarbij de N74 de dorpskernen ten oosten dan wel ten westen passeert. De Minaraad onderschrijft de kwalificatie van de Noord-Zuidverbinding als complex project en drukt zijn waardering uit voor de procesaanpak, met name voor het gegeven dat in de AON verschillende alternatieven worden voorgesteld die in een volgende fase op een evenwaardige manier zullen worden onderzocht.  

Het noorden van Limburg wordt gekenmerkt door een uitzonderlijk groot areaal Europees en Vlaams beschermde natuur. Gelet op de redenen die ten grondslag liggen aan de eerdere vernietigingsarresten van de Raad van State, plaatst de Minaraad de conformiteit van het complex project met de Habitatrichtlijn centraal in zijn advies. Dit neemt echter niet weg dat dit slechts één randvoorwaarde is en aldus slechts één element uitmaakt in het welslagen van dit project.

Zonder een voorafname te willen doen op de resultaten van de passende beoordeling, beveelt de Minaraad aan om de beoordeling van de gevolgen voor de natuurlijke kenmerken van de nabijgelegen speciale beschermingszones (SBZ) met de nodige voorzichtigheid en zorgvuldigheid uit te voeren. Gelet op de rechtspraak van het Hof van Justitie, met name dat de praktijk waarbij artikel 6, lid 4 Habitatrichtlijn wordt ontweken door compenserende maatregelen mee te nemen in de passende beoordeling als vermeende mitigerende maatregelen ingaat tegen de ratio legis van artikel 6 Habitatrichtlijn, is het volgens de Minaraad van wezenlijk belang om maatregelen juridisch correct te kwalificeren.

Als uit de passende beoordeling zou blijken dat significante gevolgen voor de nabijgelegen SBZ niet kunnen worden vermeden, biedt de ‘ADC-procedure’ van artikel 6, lid 4 Habitatrichtlijn een mogelijkheid om het project bij wijze van uitzondering en onder strikte voorwaarden alsnog te realiseren. In voorkomend geval wijst de Minaraad erop dat bij toepassing van de ADC-procedure de juiste volgorde moet worden gerespecteerd. Inzake de alternatievenafweging, als de eerste stap in deze procedure, onderstreept de Minaraad dat hierin principieel een groter gewicht moet worden toegekend aan de alternatieven die het minste schade veroorzaken aan de natuur. Inzake de dwingende redenen van groot openbaar belang herinnert de Raad aan de stelling die hij ontwikkelde in zijn advies van 4 juli 2013 over het ontwerpdecreet complexe projecten, met name dat de kwalificatie als complex project niet impliceert dat het betreffende project ook kan worden beschouwd als verantwoord omwille van ‘dwingende redenen van groot openbaar belang’ in de zin van artikel 6, lid 4 Habitatrichtlijn.

Co-auteur(s)

: Naam	Jan Verheeke
: Functie	secretaris (algemene leiding)
: Organisatie	Minaraad
: E-mailadres	jan.verheeke@minaraad.be
: Telefoon	02 558 01 36 of 0496 51 72 59