Het totstandkomingsproces van het Mobiliteitsplan Vlaanderen

Op 17 oktober 2003 hechtte de Vlaamse Regering haar principiële goedkeuring aan het Mobiliteitsplan Vlaanderen. Dit plan werd echter nooit definitief vastgesteld. Er was in die tijd ook geen decretale basis voor de opmaak of vaststelling van een mobiliteitsplan. Intussen is die basis wel gelegd, met name door het decreet betreffende het Mobiliteitsbeleid van 20 maart 2009.

Op inhoudelijk vlak kende het Mobiliteitsplan Vlaanderen 2003 een reeks tekortkomingen, die samengevat kunnen worden onder de noemer van een gebrek aan samenhang tussen de verschillende componenten van het plan (zoals de doelstellingen en de beschikbare middelen). Dit gebrek aan samenhang maakte dat dit plan niet strategisch ingezet kon worden.

Wat betreft het ambitieniveau voor een beleidstraject dat moet leiden tot een nieuw mobiliteitsplan, stelt de Raad vast dat er een verschil is tussen het Mobiliteitsdecreet enerzijds en anderzijds het recent vastgestelde Besluit van de Vlaamse Regering tot opmaak van het Mobiliteitsplan Vlaanderen en betreffende de gewestelijke planningscommissie. Waar het decreet de contouren vastlegt voor een beleidstraject dat van bij het begin inzet op interactie, beperkt het Besluit zich een consultatie in een relatief late fase van het traject.

In voorliggend advies gaat de Raad in op de verschillende elementen die kunnen leiden tot een goed participatief proces. De Raad oordeelt dat de rol van de strategische adviesraden (in het bijzonder van deze adviesvraag zelf) met betrekking tot het op te maken Mobiliteitsplan onduidelijk is. Om al die redeken kan het zinvol zijn om het Besluit van 10 september 2010 te herwerken.

De Raad besluit met enkele meer inhoudelijke aanbevelingen betreffende drie domeinen waar milieu- en mobiliteitsbeleid elkaar kruisen: luchtvervuiling, klimaatbeleid en geluidshinder.

De Minaraad keurde het advies unaniem goed.